Zajezdnia tramwajowa / Muzeum Inżynierii Miejskiej (HP) – Zajezdnia tramwajowa przy ul. św. Wawrzyńca to miejsce pracy kilku pokoleń krakowskich tramwajarzy; dziś to siedziba jednego z oryginalniejszych krakowskich muzeów.
Tramwaje jeżdżą po Krakowie od 1882 r. Początkowo wagony na pierwszej trasie od dworca przez Rynek Główny i Bramę Floriańską aż do Mostu Podgórskiego (dziś nieistniejącego) ciągnięte były po szynach przez… konie. Dopiero w 1900 r. tę i kolejne linie zelektryfikowano. Pierwsze linie posiadały rozstaw szyn 900 mm (dziś można je zobaczyć jeszcze na ul. Szewskiej), ale od 1913 r. budowano już „normalnotorowe”. Od początku jednak przy zbiegu ul. św. Wawrzyńca i Gazowej krakowskie tramwaje miały swoją zajezdnię (jak wtedy mówiono – remizę); tu mieściła się także dyrekcja i administracja tramwaju. Kolejne hale powstały w 1900, 1912 i 1928 r. wraz z rozwojem transportu tramwajowego i autobusowego – w ten sposób powstał ostatecznie unikatowy kompleks 10 budynków związanych z komunikacją miejską.
Regularna zajezdnia tramwajowa funkcjonowała w tym miejscu do końca lat 50. XX w. Potem były tu garaże, warsztaty samochodowe i magazyny krakowskiego MPK. Po wpisaniu zajezdni do rejestru zabytków i odremontowaniu jej pod koniec XX w. zagościło tu Muzeum Inżynierii Miejskiej. Dzięki temu dziś w jednej z hal zobaczyć można kolekcję tramwajów, które jeździły po Krakowie (i innych miastach) w ciągu ostatnich stu lat. Stąd zabytkowe tramwaje ruszają w swoje kursy po Krakowie jako wakacyjna linia „0”. Także fani motoryzacji nie będą zawiedzeni – Muzeum dokumentuje historię polskiej motoryzacji od międzywojnia do końca PRL-u. W kilku najbliższych latach powstać ma nowa, podziemna część, a w niej kolejne duże wystawy.