Centrum Manggha (SM) – Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha. Powiew Orientu w Krakowie, ostoja kultury japońskiej nad Wisłą i to dosłownie: Muzeum położone jest na krańcu Podgórza, obok Wisły, Ronda Grunwaldzkiego i Centrum Kongresowego ICE.
Muzeum Manggha powstało z inicjatywy Andrzeja Wajdy, który na ten cel przeznaczył nagrodę Inamori-Kyoto otrzymaną w 1987 r. oraz środki zgromadzone przez fundację Kyoto-Kraków im. Andrzeja Wajdy i Krystyny Zachwatowicz. Gmach muzeum powstawał w latach 1993–1994 według projektu Arata Isozaki przy współpracy architektów krakowskich: Krzysztofa Ingardena, Jacka Ewý i biura JET Atelier. Budynek nazywany jest „japońską falą” z powodu swoich kształtów, nawiązujących do naturalnych form falistych, przywodzących na myśl właśnie ten odległy azjatycki kraj. Ma on być miejscem spotkania dwóch tradycji i kultur. W 1994 r. prezydent Lech Wałęsa i książę Takamado dokonali uroczystego otwarcia Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, wchodzącego w skład Muzeum Narodowego w Krakowie. Ulokowana została w nim kolekcja sztuki japońskiej, licząca przeszło 15 tysięcy eksponatów, przekazana Muzeum Narodowemu przez Feliksa „Mangghę” Jasieńskiego w 1920 r. Poza nią podstawę kolekcji stanowią prace zgromadzone przez Fundację Kyoto-Kraków oraz stale dokupowane i pozyskiwane zbiory. W muzeum odbywają się także liczne wystawy czasowe.
Muzeum zajmuje się głównie sztuką współczesną, nie stroniąc też od muzyki, teatru, filmu, literatury, filozofii czy religii Japonii i Dalekiego Wschodu. Prowadzi również działalność edukacyjną i popularyzatorską. Działa w nim także archiwum Andrzeja Wajdy oraz szkoła języka japońskiego. W 2015 r. otwarty został aneks do muzeum w postaci budynku Galerii Europa-Daleki Wschód.