Kliniczny szpital psychiatryczny im. dra Józefa Babińskiego (NP) – leżący na terenie Kobierzyna zabytkowy kompleks szpitalny i miejsce rozwoju wielu innowacyjnych sposobów leczenia rozmaitych chorób psychicznych. Szpital wybudował Sejm Krajowy Galicji między 1907 a 1917 r. Był to wtedy drugi – obok lwowskiego Kulparkowa – szpital w Galicji, nowoczesny jak na ówczesne czasy. 15 szpitalnych pawilonów dla 800 chorych oraz budynki mieszkalne dla pracowników rozlokowano w liczącym 52 ha parku. Były tu także piekarnia, pralnia, boisko, ogród, warsztaty terapii zajęciowej oraz kaplica. Zieleń parku, podobnie jak praca na świeżym powietrzu, miały przyczyniać się do szybszego powrotu do zdrowia chorych.
W czasie II wojny światowej pacjenci kobierzyńskiego szpitala zostali wywiezieni do obozu koncentracyjnego Auschwitz i tam straceni. Po wojnie na terenie szpitala rozpoczęto leczenie odwykowe. Powstał też oddział psychiatrii dziecięcej (z własną szkołą i przedszkolem) oraz pracownia psychologiczna. Od lat 70. rozwijano różne formy terapii zajęciowej, leczenia przez sztukę i muzykoterapię. W latach 90. rozpoczęto remonty poszczególnych obiektów, a cały kompleks szpitalny wpisano do rejestru zabytków. Od 2018 r. jest on szpitalem klinicznym Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Nosi imię Józefa Babińskiego – francuskiego neurologa z przełomu XIX i XX w. mającego polskie korzenie.