Park Zaczarowanej Dorożki (SP) – niewielki park na Prądniku Czerwonym, mieszczący się na terenie dawnego folwarku dominikańskiego. Obszar obecnego parku wraz z folwarkiem należał od XV w. do zakonu dominikanów. Po przeniesieniu zabudowań folwarcznych na początku XVII w. w inne miejsce postanowiono wybudować tutaj młyn oraz stawy rybne, które funkcjonowały przez wiele lat, aż do reformy rolnej i odebrania zakonowi ziemi przez państwo w połowie XX w. Od tego czasu stawy, podobnie jak młyn, zaczęły popadać w ruinę, następnie zostały osuszone, a na ich miejscu powstał park i ogródki działkowe.
Nazwa parku wiąże się z postacią Jana Kaczary, krakowskiego dorożkarza mieszkającego na Prądniku Czerwonym, którego znakiem rozpoznawczym był czarny melonik, przejęty następnie przez innych dorożkarzy. Jan Kaczara rozsławiony został za sprawą poematu Zaczarowana dorożka autorstwa Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, który często korzystał z jego usług. Gdy sąsiadującej z parkiem ulicy nadano imię Jana Kaczary, samemu parkowi postanowiono nadać nazwę Parku Zaczarowanej Dorożki. Ten stosunkowo mały, lecz równocześnie bardzo urokliwy park, oprócz alei mieści w sobie także boiska sportowe oraz plac zabaw dla dzieci.