Uzdrowisko Matecznego (NW) – trudno sobie wyobrazić, że okolice ruchliwego Ronda Matecznego były uzdrowiskiem. Dziś jest ono wielkim węzłem komunikacyjnym, łączącym główne arterie – ul. Konopnickiej, Kalwaryjską, Kamieńskiego i Wadowicką. Te cztery ulice wyznaczają cztery strony świata – osie podgórskiego mikrokosmosu. Między ulicą Konopnickiej a Wadowicką mieści się ogrodzony park, a w nim dawny Zakład Przyrodoleczniczy Antoniego Matecznego.
Początki zakładu sięgają 1898 r., kiedy to na swojej parceli osiadły w Podgórzu inżynier Mateczny nakazał wykopanie studni. Na wodę – gorzką, żółtą i o charakterystycznym zapachu – natrafiono dopiero na głębokości 36 metrów, dokonując przy okazji pierwszego odwiertu zmineralizowanej wody. Matecznemu udało się uzyskać zgodę na wykorzystanie świeżo odkrytego źródła uznanego za lecznicze. 25 września 1905 r. otwarto wybudowany z jego inicjatywy Zakład Kąpielowy Wody Siarczano-Solankowej. W zakładzie leczono schorzenia narządów ruchu, układu nerwowego, przewodu pokarmowego, choroby ginekologiczne. Do dyspozycji kuracjuszy były trzy klasy łazienek (w zależności od zasobności portfela), czytelnia oraz park z alejkami. W okresie II wojny światowej zakład uległ dewastacji, Niemcy ulokowali w nim fabrykę gumy, którą użytkowano do 1953 r. Likwidacji uległ jednocześnie pierwszy odwiert wykonany na zlecenie Matecznego. Zastąpiono go nowo wykonanym w 1954 r. Stary odwiert przegrał z potrzebą budowy stacji paliwowej ulokowanej bezpośrednio na źródle, chociaż tryskało ono tylko wodą, a nie ropą. Okrojeniu uległ także teren uzdrowiska, przeznaczony na nowo powstałe rondo im. Matecznego. Zakład udało się jednak reaktywować, a złoża wody siarczano-chlorkowo-sodowo-magnezowo-wapniowej z Matecznego uznano za lecznicze. Dziś w skład kompleksu wchodzi budynek z 1905 r. oraz powstała w 1969 r. rozlewnia wody mineralnej Krakowianka z zapleczem magazynowym. Niestety, od lat 90. woda nie jest wydobywana.