Szpital Uniwersytecki (NP) – Mianem tym określa się cały, bardzo skomplikowany i rozrzucony kompleks medyczny ulokowany wzdłuż ulicy Mikołaja Kopernika i Grzegórzeckiej. Obecnie ten liczący około 19 ha kompleks przenoszony jest do Prokocimia w bezpośrednie sąsiedztwo Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego. Szpital Uniwersytecki jest największą, wielospecjalistyczną placówką publiczną w Polsce, zajmującą się zarówno leczeniem pacjentów, jak i nauczaniem.
Jego początki sięgają jeszcze czasów pierwszej Rzeczypospolitej. W 1788 r. prymas Michał Poniatowski dokonał fundacji Szpitala Generalnego św. Łazarza, który zajął pomieszczenia po klasztorze Karmelitów Bosych na Wesołej. Dysponując trzema klinikami, pełnił on także funkcje dydaktyczne. Chorymi opiekowały się siostry szarytki. W 1827 r. szpital przeniesiono do nowego budynku, ofiarowanego przez rozwiązaną lożę masońską. W następnych latach rozbudowywano go, powstawały też kolejne kliniki i oddziały. Jedną z najsłynniejszych postaci związanych ze szpitalem jest Józef Dietl, rektor UJ i prezydent miasta Krakowa.Najbardziej rozpoznawalną kliniką szpitala jest tzw. Czerwona Chirurgia, zawdzięczająca swą nazwę cegle, z jakiej została wybudowana w 1893 r., przy dzisiejszej ulicy Kopernika 21 według projektu chirurga prof. Alfreda Obalińskiego.
W 1950 r. na skutek decyzji władz centralnych z UJ wydzielono wydział lekarski i farmaceutyczny oraz szpital, z których utworzono Akademię Medyczną im. Mikołaja Kopernika. Sam szpital zmienił nazwę na Państwowy Szpital Kliniczny. Nosił ją aż do 1999 r., kiedy to otrzymał obecną nazwę. W 1993 r. Akademia Medyczna na powrót połączyła się z UJ, jako Collegium Medicum. Szpital Uniwersytecki współpracuje z innymi placówkami w Krakowie, mając swe kliniki również poza terenem Wesołej. Łącznie w skład szpitala wchodzi 31 oddziałów klinicznych z ponad 1600 łóżkami oraz 10 zakładów diagnostyki i 82 poradnie. Placówka zatrudnia przeszło 4200 pracowników, rocznie udzielając pomocy około 80 tysiącom chorych.