Fort „Krzesławice” – fort artyleryjski nr 49 „Krzesławice” powstał w latach 1881–1886 jako jeden z elementów zewnętrznego pierścienia umocnień austriackiej Twierdzy Kraków. Ulokowano go na północ od wsi Krzesławice, między doliną Wisły i Dłubni. Wcześniej istniał w tym samym miejscu szaniec drewniano-ziemny. Sam fort zwrócony jest w stronę północno-wschodnią i miał za zadanie bronić traktu sandomierskiego (drogi prowadzącej z Krakowa do Sandomierza) oraz istniejącej tu linii kolejowej do Kocmyrzowa. Misję tę spełnił jesienią 1914 r., gdy brał udział w skutecznym odparciu wojsk rosyjskich szturmujących Kraków. W międzywojniu, gdy obiekt przejęło Wojsko Polskie, pełnił on głównie funkcje magazynowe. W 1930 r. ulokowano tu duży maszt radiowy, który wykorzystywano do nasłuchów wywiadowczych. W czasie niemieckiej okupacji podczas II wojny światowej było to z kolei miejsce dokonywania masowych egzekucji – łącznie Gestapo zamordowało tu 440 osób. Upamiętniono je pomnikiem odsłoniętym w 1958 r.
Po wojnie przez jakiś czas był tu ulokowany hotel robotniczy dla budowniczych Nowej Huty. Potem wokół powstały ogródki działkowe, lecz sam budynek stopniowo niszczał. Dopiero w 1994 r. fort przekazano Młodzieżowemu Domowi Kultury, a rok później wpisano go do rejestru zabytków. Od tego czasu remontowane i przystosowywane do działalności kulturalnej są kolejne części obiektu. Całość otacza niewielki, ale urokliwy Park przy Forcie.