Sanktuarium Ecce Homo (SM) – kościół znajdujący się przy ulicy Jana Pawła Woronicza na Prądniku Czerwonym, tuż obok ruchliwego skrzyżowania ul. Opolskiej z al. 29 listopada. Miejsce związane z postacią św. Brata Alberta (Adama Chmielowskiego, 1845–1916) oraz z założonym przez niego w 1891 r. zakonem sióstr albertynek. Celem od początku przyświecającym zgromadzeniu albertynek było niesienie pomocy ludziom biednym, chorym i opuszczonym. Dom Generalny zakonu, prowadzącego działalność w wielu krajach świata, znajduje się w Krakowie, wraz z kościołem, w którym złożone zostały relikwie św. Brata Alberta oraz bł. siostry Bernardyny Jabłońskiej (1878–1940), pierwszej przełożonej generalnej zgromadzenia, która stała na czele wspólnoty przez 38 lat.
Sam kościół na Prądniku wybudowany został w latach 1982–1985, a w roku 1997 ówczesny metropolita krakowski, kard. Franciszek Macharski, podniósł go do rangi sanktuarium. Nazwa nawiązuje do słynnego obrazu autorstwa św. Brata Alberta o tytule Ecce Homo, znajdującego się w ołtarzu głównym kościoła. Obraz przedstawia Jezusa z koroną cierniową na głowie, trzymającego w ręku trzcinę i splątanego sznurem, okrytego szkarłatną szatą, która opadając na ramiona, tworzy na piersi wielkie serce. Sanktuarium, które swoją architektoniczną prostotą nawiązuje do życia św. Brata Alberta, stanowi bardzo interesującą alternatywę dla znanych i często odwiedzanych sanktuariów i świątyń Krakowa.