Rynek Główny (SW) – centrum i serce miasta, plac na planie kwadratu o boku 200 m. Wytyczony wraz z lokacją Krakowa jako miasto na prawie magdeburskim w 1257 r. Od Bramy Floriańskiej na Wawel przez Rynek prowadziła Droga Królewska, którą monarchowie uroczyście wjeżdżali na swój zamek. Od XIX w. cztery pierzeje Rynku oznaczone są literami A–B (od Floriańskiej do Sławkowskiej), C–D (od Szczepańskiej do św. Anny), E–F (od Wiślnej do Grodzkiej) i G–H (od Grodzkiej do placu Mariackiego). Na nim i wokół niego znajdują się niezwykle ważne budowle: kościół Mariacki, Sukiennice, Wieża Ratuszowa, pomnik Adama Mickiewicza, kościółek św. Wojciecha, Pałac pod Baranami itd. Tutaj także miały miejsce kluczowe historyczne zdarzenia: hołd pruski (1525), przysięga Tadeusza Kościuszki (1794) czy biały marsz (1981).
Dawniej Rynek wyglądał trochę inaczej: przy wieży ratuszowej najpierw stał gmach Ratusza (zburzony w 1820 r.), a potem Odwach (zburzony w 1846 r.), do lat 70. XIX w. do Sukiennic przylegały tzw. Kramy Bogate, a do 1953 r. przez Rynek przebiegała linia tramwajowa. Pozostałości dawnego życia tego miejsca, odkryte już w XXI w., można zobaczyć pod ziemią – wźPodziemiach Rynku (oddziale Muzeum Krakowa).
Dziś Rynek jest miejscem najrozmaitszych wydarzeń, festiwali, koncertów itp. Tutaj zawsze można spotkać – oprócz wielu turystów – kogoś znajomego. Tutaj można kupić kwiaty u krakowskich kwiaciarek, usłyszeć hejnał mariacki czy oganiać się od krakowskich gołębi. Bez Rynku Głównego Krakowa po prostu by nie było!