Ogród botaniczny (NW) – Ogród Botaniczny Uniwersytetu Jagiellońskiego, założony w 1783 r., to najstarszy ogród botaniczny w Polsce. Zlokalizowany jest na terenie dzielnicy Grzegórzki przy ul. Kopernika. Uniwersytet, na którym prowadzone były wykłady z zakresu botaniki, długo nie posiadał własnego ogrodu badawczego. Sytuacja zmieniła się dopiero pod koniec XVIII w. Obecny ogród znajduje się na miejscu dawnego ogrodu należącego do rodziny Czartoryskich, w którym znajdował się także pałac z ok. 1600 r. Następnie teren ten został zakupiony przez jezuitów, a po kasacie zakonu przekazano go Komisji Edukacji Narodowej, która podjęła decyzję o założeniu na jego miejscu ogrodu botanicznego. Pierwszym dyrektorem nowopowstałego ogrodu został Jan Jaśkiewicz, chemik, geolog i mineralog.
Ogród był wielokrotnie przebudowywany, remontowany i wzbogacany o nowe obiekty, takie jak szklarnie, obserwatorium astronomiczne czy palmiarnia. Szczęśliwie w trakcie II wojny światowej ogród nie poniósł dużych strat i jako jedyny z obiektów tego typu w Polsce przetrwał wojnę, stając się źródłem roślin dla podobnych ogrodów odradzających się po wojnie.
Dziś Ogród Botaniczny jest częścią uniwersyteckiego Instytutu Botaniki i znajduje się w nim ok. 5 tysięcy gatunków i odmian roślin z całego świata. Część z nich wkomponowana jest w niezwykle urokliwy i klimatyczny park krajobrazowy, a część znajduje się w wyodrębnionych grupach tematycznych. Ogród zwiedzać można codziennie, a w wybrane dni warto odwiedzić także Muzeum Ogrodu Botanicznego, które eksponaty dotyczące botaniki i jej historii gromadzi od końca XVIII w.