IFJ PAN (NP) – Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk im. Henryka Niewodniczańskiego powstał w 1955 r. jako drugi zakład warszawskiego Instytutu Badań Jądrowych PAN. Było to efektem działań profesora Henryka Niewodniczańskiego, jego pierwszego dyrektora i od 1988 r. patrona placówki. W 1956 r. zbudowany i uruchomiony został pierwszy polski cyklotron C-48. W 1960 r. Instytut stał się samodzielną placówką jako Instytut Fizyki Jądrowej (IFJ). Dekadę później został do niego przyłączony zakład fizyki cząstek i wysokich energii AGH. W 2003 r. Instytut włączono w struktury PAN i otrzymał on obecną nazwę.
Bazę placówki stanowi unikalna w skali kraju aparatura badawcza: cyklotron AIC-144, cyklotron Proteus C-235 i akcelerator Van de Graffa. W Instytucie prowadzone są badania nad strukturą materii. Poza tym ośrodek zajmuje się także terapią protonową nowotworów i prowadzi międzynarodowe eksperymenty z fizyki jądrowej w Centrum Cyklotronowym Bronowice, otwartym w 2015 r. Krakowska placówka należy do europejskiej sieci monitorowania skażeń promieniotwórczych oraz współpracuje z licznymi zagranicznymi ośrodkami badawczymi. Po katastrofie czarnobylskiej Instytut dostarczał mieszkańcom Krakowa i Polski dokładnych pomiarów skażenia radioaktywnego powietrza, gleby i żywności. Instytut zatrudnia obecnie ponad 500 osób i posiada najwyższą kategorię naukową (A+).