Mistrzejowice-Bieńczyce

Mistrzejowice-Bieńczyce – zarówno obecna XV Dzielnica Mistrzejowice, jak i XVI Dzielnica Bieńczyce do lat 90. XX w. wchodziły w skład dzielnicy Nowa Huta. Dzielnica Mistrzejowice składa się z dawnej wsi o tej samej nazwie oraz z części Batowic i Dziekanowic. Mistrzejowice po raz pierwszy wzmiankowane zostały w drugiej poł. XIII w., podlegały wówczas parafii w Raciborowicach i stanowiły własność kapituły krakowskiej. Na terenie wsi funkcjonowały m.in. młyn oraz karczma. W XIX w. podczas budowy Twierdzy Kraków powstały także forty ,,Mistrzejowice” oraz ,,Bieńczyce”, zachowane do dnia dzisiejszego. Teren wsi został włączony do Krakowa w 1951 r. W latach 60. i 80. XX w. Mistrzejowice rozbudowano według projektu architekta Witolda Cęckiewicza. Powstało wtedy m.in. Osiedle Tysiąclecia oraz Osiedle Złotego Wieku.

Dla stale powiększającej się liczby mieszkańców kard. Karol Wojtyła w 1976 r. erygował parafię. Przystąpiono także do budowy kościoła, którą rozpoczął ks. Józef Kurzeja. Batowice, w części włączone do Krakowa w 1973 r., po raz pierwszy wzmiankowane były w XIV w. i stanowiły własność biskupów krakowskich, a następnie kapituły katedralnej. Z podobnego okresu pochodzi pierwsza wzmianka o Dziekanowicach, włączonych częściowo do miasta w roku 1986. Bieńczyce, których nazwa pochodzi od ich właściciela – Bieni, wzmiankowane są w źródłach już na początku XIII w. Do Krakowa włączono je w 1951 r. jako jedno z nowohuckich osiedli. Na terenie Bieńczyc znajduje się jeden z najbardziej charakterystycznych kościołów Krakowa, tzw. Arka Pana, wybudowana na przełomie lat 60 i 70., w dużej mierze dzięki staraniom arcybiskupa krakowskiego Karola Wojtyły. Okolice Arki Pana oraz kościoła w Mistrzejowicach stały się miejscami manifestacji nowohuckiej „Solidarności” w latach 80. XX w.